Essen, dag 1

De eerste dag zit erop. Het was even wennen, want Spiel zit nu in de andere helft van het beursgebouw wegens een verbouwing die nog wel een paar jaar gaat duren. Maar we konden het gelukkig rustig aan doen, want we blijven vier dagen.

 

Nadat de deuren geopend waren, zaten we al snel binnen. Bij AEG was het nog niet zo druk (dat werd later wel anders), en dus zagen we onze kans schoon om Trains uit te proberen. Deze deckbuilder was vorig jaar een leuke Japanse verrassing, maar zelf had ik 'm nog niet gespeeld. Het spel is goed te vergelijken met Dominion: kaarten kopen, om die later te gebruiken om kaarten te trekken, of voor geld, of (en dat is nieuw) om rails en stations te bouwen op het bord. Trains beviel goed, en er is een grote kans dat deze in mijn verzamelig terecht komt.

 

Het tweede spel dat ik vandaag probeerde was Coup. Dit spelletje is qua gewicht en lengte goed te vergelijken met Love Letter. Iedere speler heeft twee kaarten verdekt voor zich liggen. Iedere kaart heeft een speciale actie, waarmee je bijvoorbeeld geld binnen kan halen, een andere speler aan kan vallen, of een actie kan blokkeren. Maar, om deze actie te doen, hoef je de kaart niet te laten zien. Je kan dus bluffen, en alleen als een andere speler je niet gelooft, moet je bewijzen dat je de kaart inderdaad bezit. Blufde je inderdaad, dan raak je een kaart kwijt; sprak je de waarheid, verliest de andere speler een kaart. Ben je beide kaarten kwijt, verlies je het spel.

 

Coup is een leuk spelletje voor tussendoor, dat ik in mijn vriendenkring zeker gespeeld ga krijgen. Het is op de beurs in drie uitvoeringen aanwezig. Een mooie Franse, zonder tekst op de kaarten; een niet bijster interessante Amerikaanse in de stijl van The Resistance; en de originele Engelstalige. Deze laatste werd gedemonstreerd door de vader van de spelauteur, die benadrukte dat zij het basisspel niet konden verkopen, maar alleen een uitbreiding (waar de kaarten van het basisspel om onduidelijke redenen toch in zaten). Die uitbreiding heb ik dus gekocht.

 

En het laatste spel dat ik gespeeld heb, was Gear & Piston. Hierin moeten de spelers primitieve auto's in elkaar zetten. Het spel is een simpele worker placement, met acties om onderdelen te nemen of in je auto in te bouwen. Helaas zit er niet veel spanning in het spel. De keuzes die je moet maken lijken erg vanzelfsprekend, en de tegeltjes met auto-onderdelen verschillen erg in waarde, waardoor het spel een hoge geuksfactor kent. Met 5 zou ik Gear & Piston in ieder geval niet meer spelen.

 

Naast deze nieuwtjes heb ik ook enkele oudere spellen gekocht. De belangrijkste hiervan was Age of Steam. Hiervan heb ik een mooie oude editie op de kop getikt, samen met een paar uitbreidingskaarten voor een veel te hoge prijs. Maar het is een goed spel, dus laten we het over de prijs niet hebben.

 

Morgen weer een dag waarop ik veel te veel geld uit ga geven. En 's avonds weer een verslagje, als het goed is.